Zülfü Livaneli'nin Serenad Romanı gerçek mi?

Bu soruya verebileceğim tek bir cevap var, fakat öncesinde bu büyüleyici kitabı size içeriğini değil benim içime işleyenleri yazmak istiyorum…

Bu kitabı ilk elime yıllar önce lisede almıştım elime. O zamanlar tarihi romanlara çok sarmıştım. Zülfü Livaneli ismini çok duyuyordum tabii ki. Özellikle Annemden. Ama açıkçası korkuyordum başlamaya, ağır gelebilir anlayamam diye. Fakat bu kitabı yıllar içinde birkaç kez okuduktan sonra anladım ki ilk okuduğumdan yana gerek hayat görüşüm, gerek tecrübelerim anlamamışım romanı. Öyle bir şey vardır ya hani, Hangi yaşta okursanız o kitap sürekli değişir aslında içinde anlattıkları, anlatmaya çalıştıkları…

Kitabı bitirdiğimde gerçekten B Ü Y Ü L E N D İ M. Nasıl olabilir? Hayır kitap bitemez. Hayır sonu böyle olmamalıydı. Gerçekten böyle bir şey olabilir mi gibi sorular günlerce aklımı karıştırmıştı. İlk Struma gemisini araştırdım hatta isim listesi gibi bir şey bulmaya çalıştım doğrulamak için. Bulamadım tabi kii. Biraz kısıtlı bilgiler vardı istediğim bilgileri alamayınca tatmin olamadım. O zaman anladım benim favori kitabım olduğunu. Hemen unutup tekrar okumak istedim, ama nasıl içime işlediyse her ufak detayı unutamadım. Birkaç yıl sonra tekrar elime aldığımda okuduğum her kelimede anılarımda canlanır gibi her detayı hatırladım, okumaya devam ettim bırakamazdım çünkü. Kitabı bitirince yine hüsran yine bir büyülenmiş düşünceleri içerisinde kayboldum. Zülfü Livaneli sen nasıl bir yazarsın? Nasıl böyle ustalık içerisinde bu kadar güzel yazabilirsin? Kitabı okursanız Maya Duran’ın ağzından anlatışını göreceksiniz. Fakat Zülfü Livaneli’yi tanıyorsanız onun gerçek dili olmadığını ne kadar ustalıkla yazabildiğini bilirsiniz, buna rağmen aslında acemice yazılmış romanı bilerek yazdığını anlayınca daha büyük ustalıkla yazdığını anlarsınız. Gerçekten muhteşem bir roman, anlatmaya çalışırken bile büyülüyor insanı…

Bu kişiler gerçek mi? Nadia, Maximilian bu aşk gerçek mi? Peki ya o Serenad? Notaları var mı çalmışlar mı bir yerde? O müziği bulmam lazım, dinleyip o muhteşem aşklarına şahit olmam lazım. Müzik çalarken gözlerimi kapatıp yaşadıkları onca şeyi hayal etmem lazım. Onlarla birlikte gülmem, onlarla birlikte ağlamam, onlarla birlikte korkmam lazım. Onlarla birlikte yaşadıkları hayatı yaşamam lazım. O hissettikleri duyguları hissetmem lazım.

İlk başta sorduğum soruya da gelecek olursak maalesef gerçek bir Hikaye değil.

Çok isterdim gerçek olmasını, fakat onca araştırmalarıma rağmen bunun sadece Zülfü Livaneli’nin muhteşem kurgusu olduğunu öğrendim.

İnsan kabul edemiyor aslında gerçek olmadığını. Yani her ince detayına kadar anlatılmış bu roman nasıl olur da gerçek olmaz? Şimdi sadece böyle sorularım kaldı elimde, fakat buna cevap bulamayacağımı da çok iyi biliyorum. Yalnızca ustalıkla kaleminden akan bu satırlara hayran kalabiliriz...